Hier mijn eerste berichtje uit Amerika, zij het vanuit het Amerikaanse luchtruim en niet met Amerikaanse grond onder de voeten. Ik zal deze post waarschijnlijk in stukjes typen, dus misschien dat het vervolg wel met beide voetjes op de grond is.

Het is in Nederland nu 6 uur ’s avonds, wat dus inhoudt dat we al 7 uur onderweg zijn. We zijn (geloof ik) wel op tijd vertrokken, maar een of andere handige snuiter had bedacht dat we wel vanaf de Polderbaan konden opstijgen, dus hebben eerst een eeuwigheid mogen taxi-en. Dus stel dat we om 11 uur van de grond gingen, dan is het dus 7 uur. Ik geloof dat we om 10 voor 7 (onze tijd) al landen, dus we zijn een half uur te vroeg, wat ik persoonlijk wel prettig vindt, heb ik wat rustiger de tijd om mn weg te vinden op Philly.

Ik zit nu op rij 13… ik dacht dat er geen rij 13 was in vliegtuigen?
We vliegen in een Boeing 757, en dan ook een nogal ouwetje. Dat vond ik een btjuh jammer toen we binnen stapten, maar het bleek al gauw dat ik mijn hele rij voor mijzelf had. ERRRRRRRG prettig.
Binnen een uur na opstijgen hadden we al een (zowaar lekkere) lunch gekregen, en lag Cootjuh lekker te pitten. Ik denk dat ik tot nu toe van de 7 uur.. zon 5 geslapen zal hebben? Of in ieder geval lang genoeg voor mijn gevoel, de vlucht is me snel genoeg gegaan. Maar heb al wel bedacht dat ik deze luxe natuurlijk niet heb in de volgende vlucht, dan zal ik wel als een haringkje in een tonnetje zitten en die duurt stiekem tog ook nog ruim 5 uur…

Geloof dat ik het beste maar ff mn spulletjes weer min of meer in kan gaan pakken, of in ieder geval sorteren, aangezien we nu al over 45 minuten gaan landen.
Ff vraagje he… was er niet zon nieuwe regel dat je tijdens Amerikaanse vluchten het laatste uur nix meer mocht doen, geen spullen meer mocht vasthouden e.d.? Want ze gaan nu zo beginnen met de immigratieformulieren uitdelen, dus t lijkt me dat die regel nu niet van toepassing is?

Maar goed, jullie horen later nog wel verder van mij ;)

Wordt vervolgd…..

(later tussengevoegd, volgende ochtend om 4 uur s nachts wel teverstaan: we waren uiteindelijk zelfs een uur eerder in PHL dan gepland. Dat was dus wel relaxt om door de douane te gaan. Dit was uiteraard weer op zn Amerikaans, en iedereen klagen! Ik had echt zoiets van, dat weet je tog? Dus ik bleef er heel rustig en relaxt onder, en had uiteindelijk ook een super aardige douane beambte. Nix aan t handje dus. Vrij snel daarna kon ik mn bagage ophalen en gelijk een hal verder weer inleveren, dus daar had ik ook niet al te veel last aan)
Haha, hier kan ik dan weer egt verdacht slecht tegen. Hoorde net hier via de intercom op Philly airport dat internettoegang gratis was voor college students, dus ik heb zon kaartje gehaald, maar daarvan moet ik een code invoeren ergens in mn browser, en dat doet mn laptop dus niet. Probeer t nu ook op mn mobieltje, en die komt iig al verder, want daar kon ik de code al invoeren.. hoop dat t lukt….

Ok, dat is gelukt. Alleen nu is er niemand online om mee te praten, whaha. Iig niet op skype.
ff kijken of ik msn aan de praat kan krijgen op mn mobiel
t internet is wel poeptraag, maar goed, als t me nou lukt, ben k alsnog blij
heb namelijk tog nog ruim een uur om te overbruggen hierzo, en verveel me dood :P

Goed, hij is nu bezig met aanmelden, hopelijk gebeurt er strax iets. Ohw, ben aangemeld, het is een wonder! Geloof alleen niet dat er ook maar iemand online is, haha.
ohw, ingmar is online, en nu kom ik niet in het gesprek, GRRRRRR!

Yesss, gelukt. Ik typ strax in t vliegtuig wel weer verder ;)

Ok, die anderhalve uur op Philly heb k dus wel volgehouden door MSN.
Toen was er nog een of ander gedoe dat iedereen te weinig bagage had ingecheckt, maar t allemaal mee wilde nemen in de cabine, dus liep er een stewardess te dreigen dat er dan mensen niet meekonden ofzow. Erg goed voor mijn bloeddruk uiteraard.. Maar goed, allemaal goedgekomen.

K zit nu in t vliegtuig van Philly naar Phoenix, en ik verveel me kapot! K zit niet lekker, allebei de stoelen naast me zijn bezet, dus k kan geen kant op… geen raamplaats, wat voor mij gelijk staat aan niet kunnen slapen…En k moet nog 2,5 uur. Schijnt wel dat we al rond half 6 landen, ipv 6 uur, als alles goed gaat. Ligt er natuurlijk wel aan of we ons er op Phoenix tussen kunnen wurmen, wat ik van harte hoop.
K ga maar ff Grey’s Anatomy kijken om de tijd door te komen, alleen ben vergeten mn lappie op te laden op Philly, dus weet niet hoelang ie t nog volhoudt.
We moeten nu net onze riemen weer vastdoen: turbulentie. Fijn, ik was nog niet misselijk genoeg, whahaha. Nouja, nog maar 2,5 uur ook, zullen we maar zeggen.

Zucht, nu is het kwart voor 1 volgens mn laptop. Wat kwart voor 4 inhoudt in Phoenix tijd, dus nog 2 uur ongeveer…. En k weet egt niet meer hoe k moet zitten.
Zat net met mn hoofd naar voren,op m tafeltje zogezegd, en ik was bijjjjjna in slaap… gooit die lieftallige dame voor me dr stoel ineens naar achter, zaten mn vingers vast tussen t tafeltje en de stoel. fijnnnnn

wederom later toegevoegd:

het vliegtuig is uiteindelijk om 5.20PM Phoenix tijd al geland, dus dat viel alles mee. Toen uiteraard nog stiekem in de toiletten omkleden in een mooi zomers rokje en een topje, en ff mezelf opfrissen voor k Ingmar weer zou zien, hihi. Hield dus wel in dat ik met mn schoenen en mn trui en mn jas moest zeulen, maar alles beter dan in van die stinkende warme bende mn vriendje voor t eerst in 9 weken zien.
K had na ongeveer een kwartier wachten mn bagage, dus dat ging allemaal voorspoedig. Alleen toen was de uitdaging om Ingmar te vinden... Er is bij Phoenix Intermational Airport geen algemene uitgang, maar aan allebei de kanten van de bagagehal 3 exits. Het is dus al veel minder afgescheiden, de security check is pas veel later enzow, als je wil inchecken. Maargoed, ik had dus geen flauw idee waar ik heen moest. Uiteindelijk maar ff met mijn mobiel Ingmar gebeld. Payphones waren voor mij ff niet handig omdat ik nog geen muntjes had en niemand mij aan muntjes kon helpen, dus dan maar ff snel duur bellen met mn mobieltje. Was maar goed ook, want anders hadden we elkaar waarschijnlijk nog een half uur lang misgelopen.

En wat was t heerlijk om Ingmar weer te kunnen knuffelen! T 'weerzien' was veel minder spectaculair als k verwacht had, helemaal geen drama of emotie. Voelde gwoon alsof we er nooit mee opgehouden waren te doen.
Maargoed, alle spullen in de auto gehesen, richting Mesa gereden. Onderweg nog ff bij de Subways een footlong gehaald, waar ik stiekem meer van heb gegeten dan mijn bedoeling was (sorry schatje!).
We slapen dus nu niet in Ingmars 'normale' huisje, maar in dat van Maurits, Wesley en Leon. Maurits is zon schatje geweest om voor ons te verhuizen, want hij heeft tijdelijk een kamer voor zichzelf. Die kamer hebben Ingmar en ik dus nu, en Maurits crasht zolang bij Ingmars kamergenoot Niels M. (er zijn 3 Nielsen bij Ingmar in de klas, vandaar de achterletter erbij ;))
Ingmar moest nog 'ff' een planning in elkaar zetten, zodat hij vandaag verder mocht dan alleen een 'lokale' vlucht. Hij wilde dit graag, zodat hij wat 'airwork' (Practiced Forced Landings, Stalls, Steep Turns, Slow Flight, al dat soort oefeningen) kan oefenen op een ander terrein, anders wordt het ook allemaal zo eentonig.
Als afsluiter van de avond hebben we nog wat karaoke meegezongen met de 'nieuwe' huisgenootjes, wat erg grappig was :)
De wekker ging dus daarnet weer om 4 uur (13 uur jullie tijd), en Ingmar is kapot. Ik ben wel moe, maar kan er bijna vergif op innemen dat ik zo niet meer kan slapen, voor mij is het tenslotte ook 1 uur 's middags. Maar goed, ik ga het tog maar ff proberen, om in t ritme hier te komen. En bovendien... wat moet ik hier anders doen tot de zon opkomt, whahaha.

Maar goed, ik ga tog maar een poging doen om te tukken, Ingmar gaat zo naar t vliegveld.

Tot later!