Aangezien Tweety een paar maandjes geleden is overleden, hebben Joke en mn vader afgelopen vrijdag een nieuwe kat in huis gehaald. Zn naam is Guus (door het asiel gegeven) en hij is 9.Ze laten hem op het moment nog bivakkeren in de bijkeuken, aangezien ie nog veel te bang is om de grote boze wereld in te gaan en Remy te kunnen weerstaan.
Guus is... anders.
Hij verstopt zich grotendeels van de tijd achter de wasmachine. Als mn vader er dan aankomt begint ie te blazen alsof t een lieve lust is, maar als mn vader m dan gaat aaien vind ie t lekker en begint ie te spinnen. Oppakken gaat ook makkelijk, hij zit gwoon half versteend in je armen.
Gisteravond ben ik ook nog even bij Guus op welkomstbezoek geweest en heb ik hem ff geknuffeld. Optillen ging zelfs goed, hij lag praktisch als een baby in mn armen. (het lijkt wel alsof ie de moeite niet wil nemen zo te gaan zitten als ie graag wil?)
Vanochtend heb ik weer even met mn geknuffeld, en dat ging al wat beter dan gisteren. Ik wil nou niet zeggen dat ie op me afgestormd kwam, maar er leek al enig enthousiasme te zitten in het knuffelen, in plaats van het apathisch over je heen laten komen.

Guus heeft eigenlijk hele grote ogen, maar die deed ie uiteraard dicht vanwege de flits. Hij ziet er vrij dik en mollig uit, maar dat valt als je hem oppakt alles mee, het zal dus wel merendeel vacht zijn wat hem zo fluffy maakt.
Tweety vervangen zal dit boefje natuurlijk nooit kunnen, maar nog een knuffelbeest zou wel fijn zijn. We zullen het zien, hoe ie zich de komende weken houdt
To be continued....